Mağara için birçok bilim adamı çeşitli tanımlar vermiştir: Mağara karstik olayların yer altında oluşmasıdır. İçine doğru akan suları olan mağaralara su batan mağaralar, içinden akarsu çıkan mağaralar su çıkan mağaralar, hem su batan hem de su çıkanlarına ise tünelimsi mağaralar yada estavel kaynak denir. Kendi içinden su geçişine olanak veren, insan tarafından girilebilen yeraltı boşluklarına aktif mağaralar, tektonik hareketler sonucu oluşan mağaralara tektonik mağaralar, deniz kıyılarında dalga hareketleriyle oluşanlara deniz mağaraları denir.
Uluslararası Mağara Bilim (Speleoloji) Birliği`nin yaptığı tanıma göre mağara, insan geçişine izin verecek büyüklükteki ağzı ile kayaçta açılmış bir yeraltı boşluğudur. Ford ve Williams gibi speleogların, bu tanımın çok genel olduğunu ve karst morfolojisi düşünüldüğünde bir mağaranın,5-15mm (çap ya da genişlik)`den büyük çözünme açıklığı olduğunu belirtmektedir. Burada ölçüt çok küçük olduğundan bu tanımın tüm bilimlerce kabul edilebilmesi güç bir olasılık olarak görülebilir. Ayıca bir Amerikan mağara araştırma grubunun getirdiği ölçüt en az 150m uzunluk iken, bir diğeri 6m`lik uzunluğu yeterli bulmaktadır. Bu duruma göre bir mağaranın hangi ölçütlerle mağara kabul edilebileceği yapılan araştırmaya göre değişebilmektedir.