MİTOLOJİDE BİR KUŞ KUZGUN - ÜÇ GÖZLÜ KUZGUN

1

Bir totem olarak, Kuzgun, sırlar öğretmenidir. Bilinçsiz bir boşluktan ve karanlığın içinden bilince anlayışa, iç karanlıktan kurtulmaya yöneltir. Geçmişte, cadı olarak bilinen kişilerin, peşindekilerden kaçmak için kuzgunlardan yardım aldığı, sonra onlara dönüşebildiği öngörülürdü.

KUZGUN - RAVEN.

Şamanik güçleri sembolize eden totem hayvanlardan biri olan Kuzgun, şifa, koruma, sihir, oluşturma, bütünleme, içsel yolculuk ve hayvan ruhları dönüşümünün ifadesidir. İngilizce raven, eski İskandinav dilindeki ‘hrafn’dan gelerek, tarih öncesi germanik ‘khraben’ sözcüğü ile eşleşir. Eski Türkçe’de ‘kuz’, karanlık, gölgeli yeri anlatan sözcüktür ve kuzey sözcüğü ile özdeşleşir.

Keltlerde ölüm tanrıça Morrigan’ın başlıca formu, yaşlı bir kadının siyah kuzgun tüylerinden bir pelerine sarılı halidir. Şekil değiştirme, Savaş, Kader , Kehanet ve Ölümün Keltik Tanrıçası, şekil değiştirerek ve Kuzgun haline dönüşerek; şifacıları, nehirleri, gölleri, tatlı suları gözetir. Karanlığa giren kuzgun, bu yolla aydınlığı taşıma işini üstlenir.

Bir şaman, öncelikle farklı boyutların kapısını aralayarak totem hayvanını bulmak için eğitsel işlerine başlar. Eğer erk hayvanı kuzgun ise, bu hayvan, şamana gereksinimi olan cesaret, gözlem ve değişme önceliğini aktarıcı olur.

Keltlerde savaş esnasında, Morrigan ürkütücü bir yıkım için, bir dizi asker çağırmakta öne çıkar, onun, bu amaçla çağırıldığında, bir kuzgun ya da karga şeklinde çığlık çığlığa havada uçtuğuna inanılır. Morrigan’ın kökeni, Megalitik Kült’lere bağlanır.

İskandinav folklorundaki savaşçı tanrıça Valkyrie’ye benzemektedir. Onurunu anımsamak isteyen takipçileri, kapalı bir kase veya kavanozda kana bulanmış kuzgun tüyleri saklarlar. Kuzgunun siyah tüyleri, gizemi ve öte aleme gidecek yolu gösterir.

Bir totem olarak, Raven, sırlar öğretmenidir. Bilinçsiz bir boşluktan ve karanlığın içinden bilince anlayışa, iç karanlıktan kurtulmaya yöneltir. Hava ve su ile ilişkili elemanları, Kuzeybatı ve Kuzeydoğu çemberindedir, duru görü yeteneği olanların koruyucusu rolünü üstlenir.

Geçmişte, cadı olarak bilinen kişilerin, peşindekilerden kaçmak için kuzgunlardan yardım aldığı, sonra onlara dönüşebildiği öngörülürdü. Çünkü onlar, güç ve yeteneklerini yalnızca güvenilir bir tanıdık ile, öte alem rehberi olarak gördükleri kuzgun ile bir arada sınamaya özen göstermişlerdi. Raven ile ilgili öğretileri anlamak için belli bir seviyede bulunmaları gerektiğine inanırlardı. Böylece, sihirli dünyalarına, yeraltından gelen dönüşüm sırrını getiren kuzgun, bazen gerçek, bazen vizyon halinde ancak, önemli bir alametti.

Alaska efsanelerinde, denizleri, nehirleri yaratan kuzgundur . Özellikle Alaska'da bir kuzgunu öldürmek tabudur, öldürene zarar getirdiğine inanılır. Sihirin kuşu, Kış dönencesinde en güçlü haline bürünür.

İlyas peygamberin kendisini takip eden kraldan saklanırken bir Kuzgun tarafından beslenmesi İncil’de yer alır.

Kur'an'ın, Maide Suresi'nde, kardeşinin ölüsünü gömmeyi bilemeyen Kabil’e, toprağı eşeleyen karga öğretici olarak gönderilir.

Tevrat, Eski Ahit/Tekvin/BAP 8; 6 ve 7’de ise, kuzgun şöyle geçer: ‘’Kırk gün sonra Nuh yapmış olduğu geminin penceresini açtı. Kuzgunu dışarı gönderdi. Kuzgun sular kuruyuncaya kadar dönmedi, uçup durdu. ‘’ Böylece, ilk olarak gemiden salınan hayvan olduğu düşünülmüştür.

İskandinav efsanelerinde Kuzgun, son derece zeki olduğu bilinen önemli bir hayvandı.

Norveç‘te tanrı Odin'in, adları ‘Düşünce’ ve ‘Hafıza’ olan olan iki kuzgunu ona elçilik yaparlardı. Odin’in de, Kuzgun'la karşılıklı şekil değiştirme özelliği bulunurdu ve kuzgun bu anlamda, ruhani alemlerin elçiliğini üstlenirdi. Biri öldüğü zaman kuzgun, onun ruhunu ölüler diyarına götürür, eğer korkunç bir üzüntü de ruhla beraber buraya giderse o ruh hiç dinlenemez, işte o zaman; tamir olunacak şeyler adına, kuzgun onun ruhun geri taşıyabilirdi. Böylece, o, iki dünya arasında bir semboldü. Hayattakiler için ölümün, ölüler için yaşamın temsili sayılırdı. Kızılderili mitolojisinde de, ruhu huzura kavuşmamış, ya da son dileği gerçekleşmemiş insanın yaşama bakakalan hali olurdu, kuzgun biçimine girerek, isteğini yerine getirecek olan kişilerin evlerinin önünde bekler ve onları uyarırdı.

Müthiş bir zeka , kurnazlık, hilekarlıkla bir araya gelmiş bir tür bilgelik gizleyen kuzgunun, bir papağan gibi konuşabilmesi , insan dillerini tekrar edebilmesi ile bütünleşmiştir. Bunun dışında, her tür sesi taklit edebilirler. Kuzey Amerika yerlileri, bazen erkek bebeği Kuzgunun dilini öğrenmesi için onunla bir arada bulundururlardı.

Uzun ömürlü kuzgun, yavrularına eşine sadık ve tek eşlidir, yaratıcı zekası ile çevredeki objeleri alet gibi kullanabilir. Kuzgunlar, insan yüzlerini tanır ve unutmazlar. Hatta birbirlerine bu konuda haber iletebilirler. Bu nedenle eskimolar, kuzgunların güçlü hafızalarında kötü bir yer edinmenin gereksiz olduğunu düşünür ve onlara saygı beslerlerdi.

Kargagillerden olan bu kuş, dünyasının en zeki türlerinden biri. Beyni vücut ağırlığının % 1.3’ü. Bu oran insanda; % 1.5, tavukta ; % 0.1 olarak belirlenmiş. 16 gr. yaklaşık ağırlıkla kuş türleri içinde en ağır beyine sahip. Ömürleri en fazla 35 yıl kadar uzayabilir. Bhutan’ın milli kuşu olan Himalaya kuzgunu, Jarog olarak anılıyor, Corvus Corax Tibetanus ise,biyolojk adıdır.

Romalılar bu kuşun ötme sesini , ‘ cras, cras’yani Latince “yarın, yarın” biçiminde, ‘umut’ olarak yorumlamışlardı.
Vikingler, kuzgunların ölüm habercisi kahin kuş olduğunu düşünürlerdi, evin önünde sürekli öterse, ölümden şüphelenilirdi. Othello’da Kahraman şöyle der : ‘’ama kuzgunlar nasıl vebalı evin damına üşüşür, bu da gelip aklıma takılıyor.’’

Evet, aslında kuzgunlar öngörülemez biçimlerde davranmaktadırlar.

Charles Dickens, bir romanında, Barnaby adlı saf kişinin, sahip olduğu bir evcil kuzgunun verdiği kehanet dolu anlamlarla yüklü bilgilerden söz etmiştir.

Raven; totem hayvanı olarak, Yenilenme-Karanlıkta ışık bulma yeteneği-Kendini yansıtma cesareti- İçgözlem- Kehanet gücü-Bilinç değişimi ve Kararlılık ifadesi olur.

Cherokee şamanları, kuzgunun, şekil değiştirme gücünü almayı ve bu güçle aynı anda iki yerde olabilmeyi önemsemişlerdir.

Sonuçta kuzgunların, geleneksel Kuzey Amerika, Sibirya, İskandinav ve Kelt mitolojisinin en belirgin, güçlü totem hayvanlarından olduğu görülmektedir.

Mükemmel şiirlerden The Raven /Nevermore Edgar Allan Poe’ya ait. Şiir, sevgilisini kaybetmiş genç aşığın yaslı, hiç bitmeyen arayışının simgesi olan kuzgunla diyaloğudur. Kuzgun, kendisine yöneltilen her soruya "nevermore" (bir daha asla) (hiçbir zaman) cevabını verir.